Kiedyś grupa elfów zawędrowała daleko na północ. Odnaleźli wspaniałe miejsce na dalekiej północy nakontynencie Kath’ogg. Woda była tam turkusowa, rośliny niesamowicie zielone i wszystko pachniało cudownie. Było tam dużo jezior, jednak miejsce to było tuż przy morzu. Znajdowało się tam wiele jaskiń; elfy postanowiły się tam osiedlić. Wydrążyły tunele. Nie chciały jednak czuć się jak krety – wykopały dziury, które służyły za okna. Wbudowano do nich drewniane osłony, żeby podczas dreszczy i wichur osada nie ucierpiała. Część mieszkańców
Mała wioska powoli stawała się wielkim miastem. Oprócz elfów zamieszkały tu stworzenia z kilku innych ras, jednak stworzenia ze skośnymi uszami nadal stanowią większość mieszkańców tego miasta. Zaraz po nich znajdują się ludzie. Pozostałe rasy stanowią mniejszości. Niektórzy mieszkańcy od wielu pokoleń zamieszkują to mroźne miejsce. Dzięki temu rodzinną cechą stała się odporność na zimno, jednak takich osób jest niewiele.
W Innuokent zimy są bardzo srogie -  temperatura spada często do –20 stopni. Lata są zimne – 10 lub 15 stopni na plusie to niezbyt wiele. Czasami wieją zimne wiatry, a podczas zimmy zdarzają się śnieżyce; nie powodują one jednak żadnych strat.

Opis by Ana

_______________________