Assin

- Człowiek to człowiek. Nie ma zwykłych i nie zwykłych. - Powiedziała i zwiesiła się głową w dół. - Gdybyś miał jakieś super mega ultra moce to wtedy możemy porozmawiać. - Powiedziała i uśmiechnęła się. - A poza bawieniem się w panią zimę żadnej takowej nie zauważyłam. - Stwierdziła i podniosła się. Zauważyła, że Rai jest jakoś strasznie zachwycony Nahari. Może to przez to, że był łowcą smoków? A może to po prostu dlatego, że jest wspaniałym smokiem (Bo takim jest)? - Co cię tak w niej zaskakuje? A przede wszystkim co cię w niej tak zachwyca? - Spytała nie kryjąc zaciekawienia.

Assin

- Nahari. - Powiedziała i pogłaskała smoka po łbie. Próbowała ją uspokoić, bo gdy Rai powiedział, że zabił dwóch przedstawicieli jej gatunku zrobiła się wyraźnie niespokojna. Zeskoczyła ze smoka, podniosła swój plecak i weszła na niego z powrotem. - Chciałbyś może zobaczyć jak las wygląda z góry? - Powiedziała i uśmiechnęła się zawadiacko.

Assin

- A zabrałbyś się? - Powiedziała i zeskoczyła ze smoka. Uśmiechnęła się swoim ulubionym tajemniczym uśmiechem. Oparła się o niego plecami założyła ręce na piersi. - Ja ci tylko proponuję. Jak nie chcesz to nie.

Assin

- Zgoda. - Powiedziała, złapała go za rękę i zaciągnęła na smoka. - W górę! - Zawołała. Smok z prędkością błyskawicy pomknął w przestworza. - Radzę się trzymać mocno. - Powiedziała. Smok przyspieszył jeszcze bardziej. Prędkość była mocno przytłaczająca, ale Nahari w końcu przestała pędzić i gdy wzbiła się na odpowiednią wysokość zaczęła szybować w powietrzu.
Widok zapierał dech w piersiach. Najbliżej rozciągał się dywan z olbrzymich drzew. Gdzieniegdzie przecinały go srebrne wstążki rzek i strumieni. W oddali można było zauważyć ogromne pasmo górskie Ansenteru, a na niektórych górach widać było odrobinę lodu. - Dobra, to gdzie ty masz ten swój dom? - Zapytała.

Assin

- Taa, nawet chyba wiem gdzie to jest. - Powiedziała i skierowała smoka w tamtą stronę. Lecieli już tak trochę więc Nahari zdążyła trochę zniżyć loty. Ale niestety, na swoją niekorzyść. Niedługo po tym usłyszeli gdzieś niedaleko świst strzały. Niedługo potem elf zorientował się gdzie.
Strzała przebiła jedno ze skrzydeł Nahari. Smok zawył z bólu i zaczął spadać. - Trzymaj się, bo teraz może być ostro. - Powiedziała. I było. Smok spadał w dół, a jeśli tak dalej by poszło prawdopodobnie by się rozbili. Na szczęście Assin udało się skierować smoka na pobliską łąkę. Sama Nahari była zdeterminowana by bezpiecznie dotrzeć do lądu, także w końcu, z dużym hukiem wylądowali na ziemi.
Prawe skrzydło było mocno zakrwawione, a najmniejszy ruch trzeba było odpokutować ciężką torturą. Assin zeskoczyła ze smoka i po chwili wyciągnęła strzałę ze skrzydła, po czym opatrzyła je. Smok leżał już spokojnie także elfka wstała i odeszła na dalszą część polany. We frustracji wbiła jedno ze swoich ostrzy w drzewo. Oparła się o nie plecami i zniżyła się ku ziemi. - Świetnie. Czy może być jeszcze gorzej? Teraz to już nawet nie wiem gdzie jestem! - Krzyknęła wściekła.

Assin

Elfka westchnęła ciężko. - Wybacz. Tego nie było w planach. - Powiedziała. Podeszła do smoka i zdjęła opatrunek. Nahari złamała skrzydło przy lądowaniu. Assin spojrzała na skrzydło, po czym przykucnęła koło niego i  przetarła dłonią wzdłuż rany. Rana zamigotała po czym zagoiła się. Elfka wstała i powiedziała. - Gotowe. Teraz to tylko zwichnięcie, ale raczej prędko nie polatamy.

Assin

- Miałam zamiar pojechać do domu. Muszę uzupełnić zapasy. - Powiedziała. - O ile się nie mylę, miasto leży niedaleko twojego, także jeśli już do niego dotrzemy reszta pójdzie z górki. - Stwierdziła. Wyciągnęła z torby mapę i odszukała wzrokiem miasto Nerion. - Tutaj mieszkasz, tak? - Spytała.